อุตสาหกรรมเซรามิกในประเทศไทย ได้รับผลกระทบจากวิกฤตการณ์เศรษฐกิจตกต่ำในปี 2551 เนื่องมาจากอุตสาหกรรมเซรามิกเน้นเป็นการส่งออกเป็นหลัก เมื่อเศรษฐกิจโลกชะลอตัว อุตสาหกรรมเซรามิกจึงมียอดส่งออกที่น้อยลง รวมทั้งการแข่งขันกับประเทศจีน ซึ่งมีกำลังการผลิตเซรามิกใหญ่ที่สุดในโลก มีข้อได้เปรียบด้านราคาถูก และการแข่งขันกับกลุ่มประเทศสหภาพยุโรป เช่น อิตาลี และสเปน ในตลาดผลิตภัณฑ์เซรามิกระดับบน ซึ่งมีความได้เปรียบในด้านเทคโนโลยีการผลิตระดับสูง และการออกแบบผลิตภัณฑ์อยู่ในระดับแนวหน้าของโลก

ประเภทของเซรามิก
1.  กระเบื้องเซรามิก (Tile) ที่เรารู้จักกันในนามกระเบื้องปูพื้น เป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้เงินลงทุนและเทคโนโลยีสูง ปริมาณการผลิตมีแนวโน้มสูงขึ้นเรื่อย ๆ จัดเป็นวัสดุตกแต่งที่ีการผลิตจะเน้นหนักเพื่อรองรับธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในประเทศ
2.  เครื่องสุขภัณฑ์ (Sanitary) เป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้เงินลงทุนและเทคโนโลยีขั้นสูง มีการพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตอย่างต่อเนื่อง จัดเป็นวัสดุตกแต่งที่การผลิตจะเน้นหนักเพื่อรองรับธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในประเทศ
3.  เครื่องใช้บนโต๊ะอาหาร (Tableware) ชุดถ้วยจานชามเซรามิก เป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้แรงงานและความสามารถในการออกแบบมาก ประเทศไทยส่งออกเป็นอย่างมาก
4.  ของชำร่วยเครื่องประดับ (Souvenir and Decorative items) เป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้แรงงานมากและผลิตสินค้าโดยเน้นการออกแบบเป็นสำคัญ การผลิตจะเนื้นเพื่อการส่งออก
5.  ลูกถ้วยไฟฟ้า (Insulator) เป็นผลิตภัณฑ์ที่ต้องใช้เทคโนโลยีในการผลิตสูง จะผลิตเพื่อตอบสนองกิจการสาธารณูปโภคทางไฟฟ้าเป็นสำคัญ

มูลค่าการนำเข้าผลิตภัณฑ์เซรามิกสูงสุด 3 ลำดับแรก 
(Jan. - Dec. 2008, Million Baht)
ที่มา สวทช